كنكور

سلام

اين پست سر جلسه كنكور پشت كارت شمارم كه روي ميزم نصب شده بود نوشتم

قرار بود يه كنكور ساده باشه اما نبود

چند تا نكته داشت كه لازم بود همينجا بنويسم

اول اينكه بر عكس كنكورهاي ديگه اي كه شركت كردم تا شايد قبول بشم نكاتي اساسي تو اين كنكور رعايت نشده

قرار بود كنكور ساعت 3 باشه ، ساعت 2:45 درب هارو بستن ما هم آماده بوديم 3 شروع بشه

ساعت 2:55 مراقب محترم گفت ساعت 3:30 شروع ميشه

حالا ما چكار كنيم هيچي من هم تا 3:30 يه چرت حسابي زدم و فقط وقتي پشت بلندگو اعلام كردند كنكور نمره منفي نداره و صداي نفراتي بلند شد گوش من هم تيز شد و چشامو باز كردم

جواب دادن سوالات و امتحان من رو بيخيال شين نميگم چكار كردم ساعت 4:45 من سوالامو كامل تموم كردم ( ديدين چقدر باهوشم ) حالا بلند شدم بيام بيرون ميگن تا 5 بايد بشينين

5 شد و از بلندگو اعلام كردن كه تا پايان آزمون همه بايد بشينن كه ميشه حدود 6.5 تا 7 .

من هم از بي حوصلگي نشستم و اين مطالبو دارم مينويسم اونم كجا سر جلسه كنكور، اين مراقبه هم داره چپ چپ نگام ميكنه

راستي تا وقت هست دور از چشم يه نفر توصيفي از مراقبه محترم سر جلسه داشته باشم ، ايشان خانمي كوتاه قد ؛ پوششي مناسب ولي با چند نكته داره :

من تا حالا نديده بودم خانمي انگشترش رو تو انگشت اشارش بكنه حالا اين انگشت اشاره چه معني اي داره من كه نميدونم

نكته ديگه اينكه مراقبه محترم ما اين بود كه هر يك يا دو دقيقه ميومد دم پنجره كلاس و ميرفت

جلوي پنجره هم نميديدم به كجا نگاه ميكنه اما بيرونو يه ديد 10 تا20 ثانيه اي ميزد ؛ حالا اين پنجره كجاست دقيقا جلوي بنده و ايشان هم حين رفت و برگشت نيم نگاهي به بنده حقير مينداخت و اگر خودم نگاهي نميكردم اما سنگيني نگاهشو حس ميكردم

خوب به اينجاي نوشتنم رسيد سركار خانم مراقب اومد برگه كنكور منو گرفت و منو از جلسه بيرون كرد

من هم براي خودم يكم قدم زدم كه اينجا هم نكته داشت

هي همه تو ايران ما ميگن از وسايل عمومي استفاده كنين

خوب خدا پدر و ماردتونو بيامرزه آخه وقتي آدم مياد مثل بچه مثبتا با عمومي بره وسيله اي گيرش نمياد

من 0.5 ساعت تو ايستگاه اوتوبوس زير پل كريمخان وايسادم اما نيومد كه نيومد

بعدشم براي خودم شروع كردم به قدم زدن به سمت ميدان توپخانه كه تا خود خيابان جمهوري يه اوتوبوس هم از كنارم رد نشد

سر جمهوري يه اوتوبوس رد شد اونم براي ميدان جمهوري بود نه ميدان امام .

يعني يه 0.5 ساعت كه تو ايستگاه بود بيشتر از 0.5 ساعت هم كه پياده رفتم يه اتوبوس نيومد

اين پياده روي يه جنبه خيلي مثبت هم داشت

بنده همزاد بگم

خواهر دوقلو بگم نميدونم چي بگم اما يك نفر كاملا شبيه يكي از دوستان رو بين راه ديدم

به اين حد رسيد كه من ميخكوب خانمه شدم

بنده خدا داشت از كنارم رد شد حس كردم يكم ترسيده اما منظوري نداشتم خشكم زده بود

روم هم نشد به خانمه بگم يه عكسي ازش بگيرم براتون بزارم كه شما هم ببينيد من چي ديدم و شباهت تا چه حدي بوده و حتي روم نشد بگم سركار خانم بيا فيس بوك تا يه نفر كاملا شبيه خودتو ببين

اين بود اندر احوالات كنكور ما