دزدي در روز روشن

امروز رفتم دزدي

دزدي هم گاهي مزه ميده

آي ي ي ي ي مزه ميده

تو فيس بوك داشتم دل دل ميكردم

ديدم يكي خيلي چيزا گذاشته

نوشته هاش و عكساشو دزديدم

بهش نگفتم

شما بخونين بعد بهش ميگم دزديدمشون

آخر سر هم بازم يه شعرو براتون نوشتم

اينبار از يه خواننده ديگه كه خيلي گوش ميدم

کسي هست درين شهر هواخواه نگاهت نشسته است نگاهي غريبانه به راهت مبادا که نيايي

عشق با روح شقایق زیباست , عشق با حسرت عاشق زیباست , عشق با نبض دقایق زیباست ,

عشق با زهر حقایق زیباست , عشق با در حسرت دیدار تو بودن زیباست

رسم این قوم عجیب است

بیا برگردیم

قصد این قوم فریب است

بیا برگردیم

آنکه یک روز دلم را به نگاهش دادم

خنده اش سرد و غریب است

بیا برگردیم

عشق بازیچه شهر است ولی

در دل من دفتر عشق نجیب است

بیا برگردیم

بی تو بودن کار من نیست ، تا دلت نرفته برگرد

تو در قلب منی و من درقلب تو همین کافیست

فاصله معنایی ندارد مگر عشق چیست

یاد اون لیوان چاییم افتادم یادته ؟

یه حبه قند داشت اونم یادته ؟

فکر کن که یادم بره دقیقا مثل الان زندگی من که تو قندشی

الان خیلی وقت پریدی توش بیخودی که انقده شیرین نشده

معنای زنده بودن من با تو بودن است

بي بهونه دوست دارم ، پس باز دنبال دليل نگرد

کاش می شد غصه را زنجیر کرد
ذره های عشق را تکثیر کرد

کاش می شد زخم را مرحم شویم
یار و غمخوار و انیس هم شویم

کاش می شد بر خلاف سرنوشت
قسمت و تقدیر را از سر نوشت

کاش می شد چشم و دل را باز کرد
نغمه ها ی دوستی را ساز کرد

کاش می شد عشق را آغاز کرد
بی خیال از هر غمی پرواز کرد

خواهر کوچکم از من پرسيد پنج وارونه چه معنا دارد ؟

بغلش کردم و بوسيدم و با خود گفتم بعدها وقتي غم ، سقف کوتاه دلت را خم کرد ،

بي گمان مي فهمی پنج وارونه چه معنا دارد

گاهی وقتها چقدر ساده عروسک میشویم نه لبخندمیزنیم نه شکایت میکنیم

فقط احمقانه سکوت میکنیم

دنيا مثل بازي گل يا پوچه , با تو گله بي تو پوچه

من رقص دختران هندی را بیشتر از نماز خواندن پدر و مادرم دوست دارم .

زیرا آنان از سر عشق می رقصند اما اینان از سر ترس

يك روز ميبوسمت فوقش خدا منو ميبره جهنم ! فوقش ميشم ابليس !

اون وقت تو هم به خاطر اينكه يه ابليس تو رو بوسيده جهنمي ميشي !

جهنم كه اومدي من اونجا پيدات ميكنم و دور از چشم خدا هر روز ميبوسمت !

واي خدا چه بهشتي ميشه جهنم

سهم من از بهشت ، یک لحظه آغوش توست

مرا گر لذت دنیا ببخشند برابر با نگاه مادرم نیست

راه داشتن هر چیزی درک واقعیت از دست دادن آن است

بخون امشب تا منم بتونم گریه کنم
تا بتونم با تو بخونم گریه کنم

می خوام آتیش بگیرم داره سوز نِی میاد
دِلم از غُصه پره که رفته ، کِی میاد

نمی دونم که چی شد چرا از من رَنجید
جای این بی مهری کاش من و می فهمید

مـُردم از زخم هایی که خوردم از تنهایی
کمکم کن ای دوست مردم از تنهایی

واسه خاطر خدا اون و برگردون و
شاد کن خاطره این دل سرگردون و

نه دیگه به روم نیار که چی اومد به سرم
نگو خاطرخواهی چه گُلی زد به سرم

یا به لیلا برسون این دله مجنون و
یا مداوا کن این درده بی درمون و

مُردم از زخم هایی که خوردم از تنهایی
کمکم کن ای دوست مردم از تنهایی

واسه خاطر خدا اون و برگردون و
شاد کن خاطره این دِل سرگردون و

من اسیرم تو فقط لحظه مُردن من
می تونی وا کنی این یوغ از گردن من

من اسیرم تو فقط لحظه مردن من
می تونی وا کنی این یوغ از گردن من

"پاییز که میشد دلم شور میزد. میترسیدم ژاکت یکی از همکلاسی هایم را پوشیده باشم"