لنگـــــــــــــــــــــــــــــــــــرود

اين متن رو توي فيس بوك ديدم

دلنوشته ای زیبا از "عفت ماهباز" در وصف شهر لنگروده

شهري كه واقعا عزيزه و هميشه دلم براش پر ميزنه:

لنگرود
شهر کودکی های عشق
شهربازی های مهر
با گل ها و گل ها
شهر عشق بازی های من
با کولی ماهی ها وبچه غورباغه های سبز
در خیال ماهی
رودخانه کنار
آسید حسین و آسید خلیل
دبستان مهر و مدرسه خیام

شهر عشق به پروانه های روی آب
دردهنه دور .

شهر سبز آرزوها
بالای بلندی، خشته پل
رسیدم به آرزو
شهر سفالین با مهای سرخ من
با زنبق بنفش و همیشه بهار زرد
شهر من
انزلی محله در پشت بیجار های سبز جاده چمخاله

کنار ماهی گیران کرد

کنار چای کاران کومله

در پس زیبایی های لیلا کو
درختان مرکبات در چین دامن های
دختران چایکار

خواب های نهفته

مردمانی ساده را کاشته اند
گره می خورند به من
و عشق را در قلب من

در وادی،در راه پشته در انسر محله
اوسرمحله
همه گره می خورند به
دوزندگی علوی در سرای امید
که زندگی با مهر اندازه میشد
عشق به ارزان ترین بها
دوخته
در
راسته بزازان
خیاطی ماهباز

پیر مرد مهربان شهرلنگرود
فردا سال اوست
4 سالی است که رفت
و دوزندگی امید در راسته بزازان ،سرای امید
بسته است
خشته پل خسته است
من دلم بسته است
از نبود او
او که عشق را در متراژی ارزان دوخته بود
برتن همه
در شهر من در لنگرود

مادر عشق را روی حصیر های خانه می بافت
و ما را روی مرزهای بیجار لنگرود می زائید
و روی حصریهای عشق شیر می داد

و اینگونه ما عاشق مردم شدیم

لنگرود و لنگرودی ها دوستتان دارم

مهر و صفا و صمیمت تان را
که پدر دوخته بود
مادر بافته بود