به نام خدایی که زن آفرید - به‌نام خداوند مردآفرین

 

 
ناهید نوری

 

به نام خدایی که زن آفرید             حکیمانه امثال ِ من  آفرید

 

خدایی که اول تو را از لجن             و بعداً مرا از لجن آفرید !

 

برای من انواع گیسو و موی            برای تو قدری چمن آفرید !

 

مرا شکل طاووس کرد و تورا           شبیه بز و کرگدن آفرید !

 

به نام خدایی که اعجاز کرد            مرا مثل آهو ختن آفرید

 

تورا روز اول به همراه من              رها در بهشت عدن آفرید

 

ولی بعداً آمد و از روی لطف           مرا بی کس و بی وطن آفرید

 

خدایی که زیر سبیل شما                بلندگو به جای دهن آفرید !

 

وزیر و وکیل و رئیس­ ات نمود          مرا خانه­ داری خفن آفرید

 

برای تو یک عالمه کِیْسِ خوب        شراره ، پری ، نسترن آفرید

 

برای من اما فقط یک نفر               براد پیت من را حَسَنْ  آفرید !

 

برایم لباس عروسی کشید               و عمری مرا در کفن آفرید

 

به نام خدایی که سهم تو را              مساوی تر از سهم من آفرید

 

 

 

و اما پاسخ...

 

 

 

نادر جدیدی

 

به‌نام خداوند مردآفرین / که بر حسن صنعش هزار آفرین
خدایی که از گِل مرا خلق کرد / چنین عاقل و بالغ و نازنین
خدایی که مردی چو من آفرید / و شد نام وی احسن‌الخالقین

 

پس از آفرینش به من هدیه داد / مکانی درون بهشت برین
خدایی که از بس مرا خوب ساخت / ندارم نیازی به لاک، همچنین
رژ و ریمل و خط چشم و کرم / تو زیبایی‌ام را طبیعی ببین

 

دماغ و فک و گونه‌ام کار اوست / نه کار پزشک و پروتز، همین!
نداده مرا عشوه و مکر و ناز / نداده دم مشک من اشک و فین!
مرا ساده و بی‌ریا آفرید / جدا از حسادات و بی‌خشم و کین

 

زنی از همین سادگی سود برد / به من گفت از آن سیب قرمز بچین
من ساده چیدم از آن تک‌درخت / و دادم به او سیب چون انگبین
چو وارد نبودم به دوز و کلک / من افتادم از آسمان بر زمین

 

و البته در این مرا پند بود / که ای مرد پاکیزه و مه‌جبین
تو حرف زنان را از آن گوش گیر / و بیرون بده حرفشان را از این
که زن از همان بدو پیدایش‌ات / نشسته مداوم تو را در کمین